Posadzka - wybór i jakość

Kiedy w naczelnej połowie XIX wieku co poniektóre miasta lokalne rozpoczynały własną karierę jako środowiska przemysłowe, górowało w nich jeszcze budownictwo drewniane. Były to parterowe domki rzemieślnicze czy też parterowe oraz piętrowe domy czynszowe. Umiejscowione w nich mieszkania wyposażane były w drewniane posadzki z desek. Z początku były to deski surowe, niczym nie pokrywane, tylko heblowane i szlifowane. Z czasem, upowszechniło się malowanie podłóg. Tu posadzka przemysłowa poddawane były jeszcze o wiele bardziej intensywnej eksploatacji aniżeli w fabrykach. Nie było w nich miejsca na paradną izbę, jakikolwiek centymetr kwadratowy lokalu mieszkalnego był wyeksploatowany oraz intensywnie eksploatowany. Zagęszczenie mieszkańców w takich mieszkaniach było nieprawdopodobne i utrzymanie higieny stawało się ogromnie zawikłane. Ułatwieniem okazało się zastosowanie malowania podłóg olejnymi farbami. Pomalowane deski wolno było efektywniej zamiatać i zmywać wodą bez przymusów szorowania. Co jakiś czas, w miarę ścierania się olejnej warstwy, nakładano kolejne powłoki farby.

Zobacz: posadzki z żywicy oraz posadzka epoksydowa lub posadzki parkingowe.